دلایل انواع رفتار کودکان چیست؟

نویسنده:خانم مریم بیات
به گفته‌ی روانشناسی، تئوری انتخاب تمایلات درونی، انسان‌ها را برای رفتارهایی برانگیخته میکند که از طریق آنها احساس امنیت و ایمنی، احساس دوست داشته شدن، در پیوند بودن و احساس قدرت و تسلط کنند. همچنین بخندند، یادبگیرند، تفریح کنند و احساس آزادی و توانایی انتخاب داشته باشند. همه‌ی رفتارهای انسان، از تولد تا مرگ، تلاشی برای ارضای یکی از نیازهای امنیت، عشق، قدرت، تفریح و آزادی است .

پنج نیاز اساسی
همه‌ی رفتارها هدفمند هستند. تمام رفتار ها، از تولد تا مرگ، تلاش فرد برای ارضای یکی از نیازهایش به امنیت، عشق، قدرت، تفریح و آزادی است.
با این وجود، هدفمندی رفتارها به این معنی نیست که تمامشان موثر، مسئولانه، محترمانه یا براساس قوانین و مقررات باشند. به همین دلیل کودکان برای رسیدن به نیازهایشان بهترین رفتارهایی را که می شناسند انتخاب میکنند.
برای مثال کودک سه ساله با کشیدن دم گربه‌ی خانگی میخواهد با او یک بازی را شروع کند. مشکل او این است که به کمی تفریح نیاز دارد و راه دیگری را برای برآورده کردن نیازش نمی شناسد. رفتار کودک به این دلیل است که روش دیگری برای رسیدن به خواسته اش سراغ ندارد.
در نتیجه وظیفه والدین این است که به فرزندشان برآوردن مسئولانه و موثر نیازهایشان را بیاموزند، و لازمه این آموزش آگاهی والدین از نیازهای کودکشان در آن لحظه است.

نیاز به امنیت:

حفظ امنیت کودکان به معنی محدود کردن و ایجاد مانع بر سر راهشان نیست، بلکه ارضای این نیاز در صورتی است که یک فضای مناسب برای کسب تجربه های جدید فراهم شود.
فرد تشنه را نمیتوان از جست و جوی آب بازداشت یا مانع رسیدن هوا به فردی شد که در حال خفگی است. به همین ترتیب، والدین هم نمیتوانند فرزندان در حال رشد خود را از کسب تجربه‌های جدید و آزادی بازدارند. در عوض می توانند مهارت های لازم برای تشخیص خطر را در اختیار فرزندشان بگذارند.
وظیفه ما کمک به کودکان برای تشخیص موقعیت‌های صدمه زننده یا احتمالا خطرناک است. کودکان نیاز به بزرگسالی امن و قابل اعتماد دارند تا برای کمک به آنها مراجعه کنند .
نیاز به امنیت در صورتی ارضا می شود که بدون محدودیت گذاری مسیر کشف تجارب جدید را برای کودکانمان فراهم کنیم.

نیاز به عشق :

از تولد تا حدود دو سالگی، کودکان اغلب با نیاز به عشق و تفریح به حرکت واداشته می شوند. وقتی شما را میبینند لبخند میزنند و با شعف دستانشان را برای شما تکان می دهند .
می خواهند با شما وقت بگذرانند، بازی دالی موشه انجام بدهند و شما را در آغوش بگیرند .
آنها اساسا در مرحله مشارکتی هستند و در این مرحله شما و فرزند نوزاد یا نوپایمان عاشق یکدیگرید، با هم بازی میکنید و از وجود هم لذت میبرید .

نیاز به آزادی و قدرت :

در حدود دو سالگی تغییرات بنیادین زیادی رخ می دهد. فرزند سازگار شما به دنبال آزادی و قدرت بیشتری است.
فرزند دلبندتان حالا رفتارهای رقابتی جدیدی را به کار میبرد تا نیازش به قدرت و کنترل را ارضا کند . در این مرحله بهتر است شما گزینه های مختلف را در اختیارش قرار دهید تا بتواند این نیاز را برآورده کند. مثلا ( آب میخوای یا آبمیوه ؟ )
از روش هایی استفاده کنید که به فرزندتان آزادی و قدرت بیشتری می دهد. به این ترتیب، منازعه ی قدرت کمتری بینتان ایجاد می شود.
تقریبا پس از شش ماه پس از اینکه فرزندتان وارد مرحله‌ی رقابتی شد، دوباره به همان روال مشارکتی برمی گردد.
این چرخه ی شش ماهه مدام بین مراحل رقابتی و مشارکتی در تغییر است، تا اینکه فرزندتان هفت ساله شود.

به کودکتان روش رسیدن به خواسته هایش را آموزش دهید

زمانی که به این درک برسیم که رفتار کودکتان مشکل او نیست، نگرشتان تغییر میکند. مشکل او این است که خواسته‌ای دارد، اما نمیداند چطور به روش دیگری به آن دست پیدا کند. به همین دلیل وظیفه شما کمک به کودکتان برای رسیدن به خواسته‌هایش با رفتارهای مسئولانه، موثر و محترمانه است.

از کودکتان بپرسید: با گریه کردن و عصبانیت سعی داری به کدام خواسته‌ات برسی؟
اکثر اوقات خواسته‌هایشان را به شما میگویند و اغلب هم می توانید به آنها کمک کنید تا برای رسیدن به خواسته‌هایشان روشی بهتر و موثرتر کشف کنند.
در صورتی که کودک قادر به بیان آن نبود، به همین روند ادامه دهید و این پرسش را مطرح کنید. با این پرسش به کودکتان می آموزید این پرسش سودمند است و زمانی که ناکام می شود می تواند از خودش سوال کند.
سپس پاسخ را حدس بزنید و آن را مطرح کنید برای مثال : (به نظر میرسه اون ماشین رو میخوای و سعی داری با هل دادن برادرت آن را بگیری)
(دوست داری راهی پیدا کنیم که بدون هل دادن برادرت به اون ماشین برسی؟ )
از اینکه حدس اشتباهی داشته باشید نگران نباشید. در صورت اشتباه بودن کودکتان آن را اصلاح میکند.