در ستایش آغوش گرفتن، این کلید فرزندپروری سالم
نویسنده: هلیا زرشناس، روان‌شناس کودک
گاهی فراموش میکنیم… فراموش میکنیم مثل دوران کودکی‌مان دوان دوان بپریم بغل مامان‌مون یا بی‌هوا بابامون رو بغل کنیم و سعی میکنیم آنها را در آغوش بگیریم…
کم کم که قد کشیدیم و بزرگ شدیم بغل کردن و بوسیدن مامان باباهامون تنها محدود شد به عیدها و تولدها…
و به راحتی فراموش کردیم که لحظاتی که به این نتیجه می‌رسیدیم که بد آوردیم… غصه در جانمان جوانه زده بود… از فرداها ترسیده بودیم… و یا حتی زمان‌هایی که دلمان میخواست از خوشحالی فریاد بزنیم… آغوش پر مهر مادر پدرهامون برایمان مرهمی است…
بغل کردن
به طور تجربی اکثر ما تجربه کردیم که بغل کردن عزیزانمان، حالمان را بهتر می‌کند اما شاید ندانیم که از نظر علمی چه فوایدی دارد. تا چند دهه قبل، “بغل کردن” موضوع قابل توجهی برای محققین و متخصصان نبود. اما این روزها کتاب‌ها و مقاله‌های زیادی منتشر می‌شود که از ضرورت در آغوش گرفتن یکدیگر خبر می‌دهد.
وقتی عزیزی را بغل میکنیم، در مغز ما هورمون اکسی‌توسین که به هورمون عشق معروف است، ترشح می‌شود. همچنین در اثر در آغوش گرفتن، هورمون کورتیزول که به هورمون اضطراب مشهور است کاهش پیدا می‌کند و در نتیجه هم سطح استرس‌مان پایین می‌آید و هم سطح ایمنی بدن بالا می‌رود. در کنار این اثرات فیزیولوژیکی، در آغوش کسی قرار گرفتن، احساس امنیت روانی را برایمان به ارمغان می‌آورد که در شرایط سخت و دشوار این پیام را به همراه دارد که ما تنها نیستیم، و سطحی از درک شدن و همدلی کردن را از سمت دیگران دریافت میکنیم.
بغل کردن نوزادان
همه‌ی آد‌م‌ها فارغ از سن و جنسیت، به درجات مختلف از در آغوش گرفته شدن لذت می‌برنند و آرام می‌شوند. اما تمامی نوزادان نیاز به بغل شدن دارند. تماس فیزیکی نوزادان با مادر و پدر نشان‌دهنده ایمن و در امنیت بودن برای نوزادان است. و قابل تامل است که پژوهش‌های در این زمینه نشان می‌دهند که تماس فیزیکی والدین با نوزادان باعث کاهش اضطراب و روان‌رنجوری آنان در آینده می‌شود. همچنین فقدان این تماس‌های فیزیکی- به ویژه در آغوش گرفتن- با افزایش پرخاشگری در سال‌های بعدی زندگی ارتباط دارد.
تماس فیزیکی و در آغوش گرفتن به چه شکل باشد؟
در نوزادی، در آغوش گرفتن تنها به موقع شیردادن محدود نمی‌شود، و توصیه می‌شود زمان‌هایی مادر و پدر، نوزاد را در آغوش گرفته و با او صحبت کنند. حتی در زمان‌هایی که نوزاد گریه‌های شدید و بیقراری می‌کند، والدین می‌توانند نوزاد را به شکم بر روی آرنج خود بگذارند و به آرامی پشت آن را ماساژ دهند.
با بزرگ شدن و از شیر گرفتن کودکان، تماس فیزیکی والدین نباید قطع شود، تنها شکل این تماس می‌تواند تغییر کند. برای مثال والدین می‌توانند شب‌ها قبل از خواب دست و پا های(تا زانو) کودک را در قالب بازی و یا قصه گویی با کرم و یا لوسیونی چرب کنند و با او گپ بزنند.
بعضی از کودکان ممکن است که به دلایل مختلف دچار اضطراب، استرس و بی قراری باشند. یکی از بهترین راه حل ها برای رفع این مشکل درآغوش گرفتن و نوازش کردن آن ها می باشد.
تماس فیزیکی و در آغوش گرفتن از نظر روانی-عاطفی برای کودکان بسیار حیاتی است. اما فراموش نکنیم که این درآغوش گرفتن باید برای کودک نیز لذت بخش باشد، اگر به هر دلیلی او تمایلی به این کار ندارد، نباید با اجبار و زور این موضوع صورت گیرد.ـ
نظرات و تجربیات خود را در ارتباط با این موضوع با ما در میان بگذارید و در صورت نیاز به مشاوره آنلاین درباره فرزندپروری می توانید با ما از طریق لینک زیر در ارتباط باشد:
2 دیدگاه ارسال دیدگاه جدید
چقدر عالی بود. آغوش چه قدر مهمه.
بله، ممنون از نظرتون مریم عزیز