13 مورد از علایم اختلال دو قطبی چیست؟

به‌طور مختصر، اختلال دو قطبی یک بیماری روانی جدی است که میلیون‌ها نفر از مردم سراسر جهان به آن مبتلا هستند. این بیماری با نوسانات خلقی شدید، خود را نشان می‌دهد که می‌تواند عملکرد روزانه و کیفیت زندگی را مختل کند. اختلال دو قطبی را می‌توان با داروها، روان‌درمانی و روش‌های دیگر، درمان کرد. در این مقاله، شما را با اختلال دوقطبی، علائم و نشانه‌ها، راه‌های درمان آن، آشنا می‌کنیم.

اختلال دو قطبی BMD

اختلال دو قطبی یک اختلال خلقی مزمن است که باعث تغییرات شدید در خلق و خو، سطح انرژی و رفتار می‌شود. دوره‌های شیدایی و افسردگی نشانه‌ی اصلی این بیماری هستند و اکثر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دوره‌های افسردگی را نیز تجربه می‌کنند. این بیماری با داروها، گفتار درمانی، تغییر شیوه زندگی و سایر روش‌ها قابل کنترل است.

اختلال دو قطبی چیست؟

اختلال دو قطبی (که قبلاً به عنوان بیماری شیدایی-افسردگی یا افسردگی-شیدایی شناخته می‌شد) یک اختلال خلقی و وضعیت سلامت‌روان مادام‌العمر است که باعث تغییرات شدید در خلق، سطوح انرژی، الگوهای تفکر و رفتار می‌شود. این تغییرات شدید می‌توانند ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشند و توانایی شما را برای انجام کارهای روزمره مختل کنند.انواع مختلفی از اختلال دو قطبی وجود دارد که شامل تجربه نوسانات قابل توجهی در خلق‌وخوی است که به آن دوره‌های هیپومانیک/شیدایی و افسردگی گفته می‌شود. با این حال، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی همیشه در حالت هیپومانیک/شیدایی یا افسردگی نیستند. آنها همچنین دوره‌هایی از خلق‌وخوی طبیعی را تجربه می‌کنند که به عنوان اتیمیا شناخته می‌شود.

علایم و نشانه‌ های اختلال دو قطبی

برخی از علائم و نشانه‌های اختلال دو قطبی عبارتند از:

1. احساس خوشحالی بیش‌از حد بدون دلیل
2. صحبت کردن به صورت خیلی سریع و تند
3.  نداشتن انرژی یا بیش از اندازه انرژی داشتن
4. خود را مهم دانستن و داشتن ایده‌های بزرگ
5. به راحتی تمرکز خود را از دست دادن، حواس‌پرتی و عدم تمرکز
6.  عدم تمایل به خوابیدن یا خوابیدن بیش از حد
7. انجام دادن کارهای خطرناک، تکانشی و مضر
8.  داشتن احساس غمیگنی و ناامیدی در بیشتر مواقع
9. کمبود انرژی یا انگیزه
10.  از دست دادن علاقه و لذّت نسبت به چیزهایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌بردید.
11. ناتوانی در به‌خاطر سپردن اطلاعات
12.  داشتن احساس پوچی، بی‌ارزشی یا گناه
13.  داشتن افکار خودکشی و یا اقدام به خودکشی

علایم اختلال دو قطبی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و ممکن است در طول زمان تغییر کند. برخی از افراد ممکن است دوره‌های مکرر و شدیدتر از دیگران داشته باشند. اختلال دو قطبی در صورت عدم درمان می‌تواند بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. بنابراین، اگر فکر می‌کنید ممکن است اختلال دوقطبی داشته باشید، مهم است که به دنبال یک روان‌درمانگر حرفه‌ای باشید تا برای درمان به شما کمک کند.

تفاوت بین اختلال دو قطبی BMD و شخصیت‌مرزی BPD چیست؟

در حالی که اختلال شخصیت مرزی (BPD) و اختلال دوقطبی علائم مشابهی دارند و اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند، اما شرایط متفاوتی دارند.

BPD شامل یک الگوی طولانی مدت از نوسانات ناگهانی لحظه به لحظه در خلق‌وخوی، رفتار و تصویر از خود است که اغلب توسط درگیری در ارتباط با افراد دیگر ایجاد می شود. خودآسیبی غیر خودکشی نیز در BPD شایع است اما در اختلال دو قطبی نه.

اختلال دو قطبی با BPD متفاوت است زیرا شامل دوره های متمایز و طولانی‌تر شیدایی / هیپومانیا / یا افسردگی است. چندین چیز می تواند باعث ایجاد دوره‌های شیدایی یا افسردگی شود، مانند تغییرات خواب، استرس، داروها و مصرف مواد.

راه‌های تشخیص اختلال دو قطبی

برای تشخیص اختلال دو قطبی، متخصص سلامت‌روان شما ممکن است از ابزارهای زیر، استفاده کند:

• یک معاینه‌ی کامل جسمی
• یک تاریخچه پزشکی کامل، که شامل سؤالاتی در مورد علائم، سابقه‌ی مادام العمر، تجربیات و سابقه‌ی خانوادگی شما می‌شود.
• آزمایش‌های پزشکی، مانند آزمایش خون، برای رد سایر بیماری‌هایی که می‌توانند باعث شوند تا علائمی که اختلال دوقطبی دارد را داشته باشید، مانند پرکاری تیروئید.
• ارزیابی سلامت روان. روان‌درمانگر شما ممکن است خود ارزیابی را انجام دهد یا ممکن است شما را به یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک ارجاع دهد.
• برای تشخیص اختلال دوقطبی، باید حداقل یک دوره افسردگی یا هیپومانیا را تجربه کرده باشید.
• ارائه دهندگان سلامت روان از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) برای تشخیص نوع اختلال دو قطبی استفاده می کنند.

• برای تعیین اینکه چه نوع اختلال دوقطبی ممکن است داشته باشید، متخصص سلامت‌روان شما الگوی علائم و میزان تأثیر آنها بر زندگی شما را در شدیدترین دوره‌ها ارزیابی می‌کند.
• افراد مبتلا به اختلال دو قطبی به احتمال زیاد به بیماری‌های روانی زیر نیز مبتلا هستند:
• اضطراب
• اختلال نقص توجه / بیش فعالی (ADHD).
• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).
• اختلالات مصرف مواد/تشخیص دوگانه.

** لازم است بدانید که حافظه‌ی افراد اغلب در طول شیدایی مختل می‌شود، بنابراین افراد نمی‌توانند تجربیات آن را به خاطر بیاورند، به همین دلیل، تشخیص صحیح افراد مبتلا به اختلال‌دوقطبی برای یک متخصص سلامت‌روان می‌تواند دشوار باشد.

افراد مبتلا به اختلال دو قطبی که یک دوره شیدایی شدید همراه با توهم را تجربه می‌کنند ممکن است به اشتباه اختلال اسکیزوفرنی تشخیص داده شود. اختلال دوقطبی همچنین می تواند به اشتباه به عنوان اختلال شخصیت مرزی (BPD) تشخیص داده شود.

به همین دلیل، هنگام صحبت با متخصص‌سلامت روان خود، مهم است درمورد تمام علائم و تجربیات خود صادق و دقیق باشید. همچنین می‌تواند بسیار مفید باشد که یکی از عزیزانتان را که ممکن است بتواند جزئیات بیشتر و اطلاعات دقیق‌تری در مورد سابقه‌ی سلامت‌روان شما به روان‌درمانگرتان بدهد، همراه خود ببرید.

راه‌های درمان اختلال دو قطبی

درمان می‌تواند به بسیاری از افراد، از جمله افرادی که شدیدترین اشکال اختلال دوقطبی را دارند، کمک کند. یک برنامه درمانی موثر معمولاً شامل ترکیبی از درمان‌های زیر است:

• روان‌درمانی آنلاین (گفتار‌درمانی) یا روان درمانی حضوری
• تجویز دارو
• راهکارهای خود مدیریتی، مانند آموزش و شناسایی علائم اولیه یک اختلال
• عادات مفید سبک زندگی، مانند ورزش، یوگا و مدیتیشن.
• درمواردی استفاده از درمان تشنج الکتریکی (ECT) برای جلوگیری از آسیب، ضروری است.
• اگر علاوه بر اختلال دو قطبی، سایر بیماری‌های سلامت‌روان مانند اضطراب یا ADHD نیز دارید، درمان این بیماری‌ها می‌تواند دشوارتر باشد. به عنوان مثال، متخصصان سلامت‌روان، داروهای ضد افسردگی برای درمان اختلال وسواس فکری‌اجباری (OCD) تجویز می‌کنند و محرک‌هایی که برای درمان ADHD تجویز می‌کنند ممکن است علائم اختلال دوقطبی را بدتر کنند و حتی ممکن است یک دوره شیدایی ایجاد کنند.

اختلال دوقطبی یک بیماری مادام‌العمر است، بنابراین درمان یک تعهد مادام‌العمر است. گاهی اوقات ممکن است چندین ماه یا چندین سال طول بکشد تا شما و روان‌درمانگرتان یک برنامه‌ی درمانی جامع و مخصوص به خود را پیدا کنید، لازم است بدانید برای درمان هر نوع بیماری چه جسمی و چه روانی لازم است صبور باشید تا به مرور بیماری برطرف شده و بهبود حاصل شود.

نتیجه

اختلال دو قطبی یک بیماری مادام‌العمر است. اما درمان طولانی مدت و مداوم، مانند دارودرمانی و گفتاردرمانی، می تواند به مدیریت علائم شما کمک کند و شما را قادر سازد تا زندگی سالم و هدفمندی داشته باشید. مهم است که به طور منظم، کارهایی که روان‌درمانگرتان از شما خواسته را انجام دهید و به گفته‌های او گوش دهید. خوب است بدانید که روان‌درمانگران نوجان درهر شرایطی کنار شما هستند و برای سلامتی شما تلاش می‌کنند.