ضرورت خود مراقبتی مادرها

نویسنده: خانم هلیا زرشناس

بیشتر مامان‌ها بعد از به دنیا آمدن فرزند‌شان به این نتیجه می‌رسند که باید تمام وقت و انرژی ‌خود را صرف کودکشان کنند. اگر شما هم این طور فکر می‌کنید، پیشنهاد میکنم که مطالعه این مطلب را ادامه دهید.

هر کدام از ما آدم‌ها یک باتری در وجودمان داریم که با یکسری از روابط، فعالیت‌ها و کارها شارژ و با برخی دیگر خالی می‌شود. مادر شدن و بزرگ کردن یک کودک از آن کارهایی است که در عین لذت بخش بودن آن، شارژ زیادی از باتری روان شما مصرف می‌کند، درست مثل یک اپلیکیشن گوشی که مصرف باتری‌اش نسبت به دیگر برنامه‌ها بیشتر است.

حالا باید چکار کنیم؟ 

ما برای اینکه بتوانیم مادر به اندازه کافی خوب باشیم، نیاز داریم که حواسمان به باتری‌مان باشد و آنقدر درگیر روزمرگی و به قول معروف “بشور و بساب و بپز” نشویم. چرا که با این رویه ممکن است یک روز به خودمان بیاییم و ‌بینیم حوصله کودکمان را نداریم، به راحتی از کوره در می‌رویم، و مدت هاست که دیگر یادمان رفته کاری برای خودِ خودمان بکنیم…
این نقطه دقیقا همان جایی‌ست که باید زنگ مراقبت را برای خودمان به صدا در بیاوریم.

مراقبت از خود چیست؟

شاید برایتان عجیب به نظر برسد اگر بگویم قبل از مراقبت از فرزندتان باید از خودتان مراقبت کنید!!!! ما تحت تاثیر فرهنگ و فشارهای اجتماعی این‌طور یاد گرفته‌ایم که مادر خوب کسی ست که از خودگذشتگی، فداکاری و ایثار می‌کند. اما این را فراموش کردیم که برای مادر خوب بودن در گام اول باید اصلا از نظر روانی، عاطفی و جسمی یک سطح تقریبا مطلوبی داشته باشیم تا در گام دوم بتوانیم در رابطه با فرزندمان به طور مناسب رفتار کنیم و در نهایت مادری به اندازه کافی خوب باشیم.

روش های خود مراقبتی؟

*انجام فعالیت‌های انرژی بخش

یکی از ساده ترین راه‌ و روش‌ها برای خود مراقبتی، این هست که در طول روز فعالیتی را فقط و فقط برای شارژ کردن خودتان انجام دهید. می‌توانید یک لیست از کارهای متنوع درست کنید و هر روز بر اساس شرایط موجود یکی از این فعالیت‌ها را انجام دهید.

میتوانید از این فعالیت‌های ایده بگیرید:

پیاده روی/ تنهایی کافه رفتن/ رقصیدن/ ماساژ/ فیلم دیدن/ کتاب خواندن/ امتحان کردن یک رنگ جدید لاک/ خرید یک شال/درست کردن دسر مورد علاقه/ دیدار با یک دوست/کوه رفتن/ دوش آب گرم/ دم کردن دمنوش

*حواسمان باشد که لزوما برای انرژی گرفتن و مراقبت کردن از خودمان نباید دنبال انجام دادن کارهای بزرگ و خارق العاده باشیم، هر گامی هر چند کوچک در دراز مدت روان ما را سرحال می‌کند.

*کمک گرفتن

وقتی کودکی به دنیا می‌آید علاوه بر نقش خانم خانه که قبلا بر عهده داشتیم، مسئولیت‌های مادر بودن نیز به دوش ما گذاشته می‌شود. و اینجاست که باید دست به کار شویم و نیروهای کمکی و دستیارها را خبر کنیم.

اولین دستیارمان در بزرگ کردن یک کودک، همسرمان هست. می‌توانیم قرارهای منظم و روتین بگذاریم تا در طول روز و هفته ساعاتی را همسرمان مسئولیت مراقبت و نگه داری از فرزند را به عهده گیرد. با این کار با یک تیر دو نشان زده‌ایم چرا که هم فرصتی برای تجدید قوا برایمان فراهم می‌شود و هم در این خلوت‌های پدر فرزندی رابطه حیاتی و مهم کودکمان با پدرش تقویت می‌شود.

همچنین در کنار همسر از دیگر اعضای خانواده‌ نیز به عنوان نیروهای کمکی میتوانیم استفاده کنیم.

*قرارهای زوجی

وقتی مادر می‌شویم آنقدر درگیر کودکمانیم که گاهی دلتنگ صمیمیت و نزدیکی روابطمان با همسرمان می‌شویم. اگر شما هم این مدت این احساس ها را تجربه کرده‌اید حتما حتما در کنار تمامی موارد بالا در هفته چندساعتی را فقط به خودتان و همسرتان اختصاص دهید. با هم قدمی بزنید، به یاد دوران نامزدی‌تان در پارک بلالی بخورید و …

اهمیت خود مراقبتی مادرها

شاید برایتان سوال شود که چرا این قدر بر روی این موضوع تاکید می‌کنیم. حقیقت آن است که مراقببت و رسیدگی به خودمان جزو نیازهای ماست و وقتی نیازی برآورده نمی‌شود نه تنها ما احساس خالی بودن، خستگی مفرط، کلافگی و … پیدا می‌کنیم، بلکه به طور طبیعی تجربه کردن خشم، پاسخی ست به برآورده نشدن یک نیاز. بنابراین وقتی ارضا این نیازمان کمرنگ می‌شود به طور ناخودآگاه ما در درونمان خشم زیادی را تجربه می‌کنیم. خشمی که شاید ندانیم از کجا آمده است، اما همیشه همراه ماست.

و نکته‌ای دیگر آن است که گاهی ممکن است این خشم ناشی از عدم این نیاز، در رابطه با کودکمان نیز خودش را نشان دهد. چرا که همانطور که پیش تر اشاره کردیم فرزندپروری، نیاز به انرژی دارد و وقتی ما باتری روان‌مان خالی خالی ست، دور از ذهن نیست که نتوانیم وقت زیادی را با فرزندمان بگذاریم و از این موضوع دچار احساس گناه شویم و خود این احساس، روان ما را آزار ندهد. این چرخه معیوب با تنها کمی وقت گذاشتن برای خودمان و مراقبت کردن از روان مان رفع می‌شود.